Γεια σας και πάλι!
Έφτιαξα κορνιζούλα για το «παρελθόν»
και σας παρουσιάζω τη διαδικασία με πάνω απο 7000 λέξεις (μια εικόνα - χίλιες λέξεις δε λένε? !)
Πρώτη ύλη το θερμομονωτικό dow. Είναι πιο συμπαγές από φελιζόλ και αρκετα
ανθεκτικό. 
Σχεδίασα πάνω του και έκοψα με κοπιδι το πλαίσιο της κορνίζας.
Εφτιαξα την «πλάτη» κολλώντας στο πίσω μέρος χαρτόνι και ντύνοντας το σύνολο με κομμάτια εφημεριδας . Η κόλλα ήταν μίγμα γλουτολίνης - ατλακόλ.
Στόκαρα 2 - 3 χέρια με ακρυλικό στόχο. Έβαψα λιγάκι "ανομοιόμορφα" με ώχρα. Δυστυχώς όμως στα στάδια αυτά δε φωτογράφησα ! Μετά διακόσμησα.
Βλέπετε στη φώτο τα κομμάτια μίας αποσυναρμολογημένης ζώνης και πως τα στερέωσα στην κορνίζα με χάντρες και καρφίτσες!
Τα υπόλοιπα διακοσμητικά στοιχεία τα κόλλησα.
Τελείωμα με (πολύ) γενναίο στρώμα γλουτολινης – ατλακόλ το
οποίο παίζει το ρόλο βερνικιού νερού. Είναι σημαντικό το στρώμα αυτό να είναι πολύ
πλούσιο για να εξομαλύνει την άγρια επιφάνεια του στόκου αλλα και για καλή
αδιαβροχοποίήση.
Και αφού οι λέξεις ήταν χιλιάδες... σας στέλνω εκατομμύρια φιλιά!
Και καλά να περνάτε!
