κούνια

 

ελαιογραφία σε καμβά 20*20εκ

Η επιχείρηση «δωράκια» συνεχίζεται και το κέντρο βάρους μεταφέρεται - αναγκαστικά - ξανά στην αυτοέκφραση...

Αν κάτι που φτιάχνουμε δε μας εκφράζει προσωπικά είναι δύσκολο να το προωθήσουμε τόσο ώστε να αρέσει και σε κάποιον άλλο…

(υ.γ το εφέ στο φόντο έγινε με «κυκλικές» κινήσεις ενός λεπτού και μάλλον σκληρού πινέλου. Η ζωγραφική μπορεί να απεικονίσει τα πάντα και η γενική φιλοσοφία της συμπεριλαμβάνει κάθε επιμέρους «συνταγή» ή τεχνοτροπία… 

πώς να μην την αγαπάς μετά;)

στους φ & π

ελαιογραφία σε καμβά 20*20εκ

Ας μου συγχωρέσετε τη μυστικοπάθεια αλλά τι σημασία να χουν τόποι , ονόματα και ημερομηνίες όταν μοιράζεσαι τη χαρά της δημιουργίας;

Και για να απλώσω περαιτέρω το πέπλο του μυστηρίου  

να πω ότι οι αποδέκτες αυτής της ζωγραφιάς, όπως και της προηγούμενης, όπως και σχεδόν όλων των άλλων που θα ακολουθήσουν ως ζωγραφιές – δωράκια,

είναι πολυαγαπημένες μου γιαγιάδες και παππούδες!

Δυσκολεύομαι λίγο να μαντέψω τι θα τους άρεσε, έχω να τους δω και χρόνια, αλλά όπως και να χει

σημασία έχουν τα συναισθήματα…… και από αυτά …. Κάθε άλλο παρά έλλειψη έχουμε!

στη στασούλα

ελαιογραφία σε καμβά, 20*20εκ 

  

        Πρόκειται να κάνω ένα ταξιδάκι...

        Εκεί θα συναντήσω- μετά από χρόνια - κάποια πολύ κοντινά μου πρόσωπα... για δωράκι λοιπόν - καλώς εχόντων των πραγματων - θα ετοιμάσω μία σειρά ζωγραφιές του ίδιου μεγέθους ...

        Στόχος είναι το θέμα, το στυλ, το ύφος της ζωγραφιάς να ταιριάζει στην προσωπικότητα του ατόμου που θα το παραλάβει........ 

        Η πρώτη είναι κιώλας έτοιμη και πάει στην καλή μας Στασούλα...

        Για να δούμε τι έπεται....

περίπου

Θα ακροβατώ.

Ανάμεσα σε ‘κεινα που θέλω

και στα άλλα που μισώ.

Έτσι θα μου γελά

το Περίπου,

Όταν τα σίγουρα

ανατρέπονται…

ελαιογραφία σε καμβά, 20*20εκ

άγνωστο

 

                                                                                        Οποιος πραγματικά φεύγει  πάει στο άγνωστο...

          Η προτεραιότητα σε αυτήν την ελαιογραφία ήταν το βέλτιστο καδράρισμα ενός θέματος στον συγκεκριμένο καμβά. Νομίζω ότι ο στόχος επιτεύχθει και σας πληροφορώ πως το πρώτο σκιτσάκι (προ προ σχέδιο = σύλληψη ιδέας) ήταν στο μέγεθος ενός φασολιού !  

          Από τις μεγάλες φόρμες στις μικρές πραγματοποίειται η σύνθεση ευκολότερα...

        . 

          

μη μ' αγαπάς

                              

Όταν έγινε η αγάπη

Κόμπος,

Γόρδιος δεσμός,

Στενόχωρο δωμάτιο,

Εκκωφαντικός θόρυβος,

Δρόμος αδιέξοδος,

Τρομαχτική σκιά,

Φώναξα…

Μη μ’ αγαπάς,

Μαμά!

ελαιογραφία σε καμβά, διαστάσεις 20*20εκ.

Zωή

Η ζωή,

δε φοβάται το θάνατο.

Ούτε κ' ο θάνατος φοβάται

τη ζωή.

Αγαπιούνται.

Είναι οι δυό τους,

παντοδύναμο,

αδιαχώριστο,

ένα.

  

ελαιογραφία σε καμβά, διαστάσεις 20*20εκ.

παιχνίδι

Αυτή η ελαιογραφία είναι μάλλον τεχνοτροπίας κόμικς. Στα κόμικς τα περιγράμματα είναι φανερά και η απόδοση του όγκου ελαχιστοποιήμενη. 

Κρατώντας τη σύνθεση και προσθέτοντας πλάσιμο (= απαραίτητες αναμίξεις ουτώς ώστε να αποδωθεί ο όγκος) θα μπορούσε να γίνει  ζωγραφικό...

Στα προσχέδια λοιπόν κ αυτό. 

Διαστάσεις 20*20εκ.

ξάφνιασμα

 ξάφνιασμα

ελαιογραφία σε καμβά 20*20εκ. 

Ένα έργο μικρού μεγέθους συνήθως προαπαιτείται ενός μεγαλυτέρου. 
Στην προμελέτη αποφασίζουμε σχέδιο, σύνθεση, χρώμα, φως. 
Είναι δύσκολη η εποπτεία ενός μεγάλου, σε μέγεθος, έργου και καλό είναι να μην το ξεκινάμε επιτόπου στον καμβά, εκτός εάν επιθυμουμε αυτόματη γραφή...


Αν η όρεξη εξαντληθεί στην προμελέτη και η μεγέθυνση δεν πραγματοποιηθεί ποτέ, κανένα προβλημα,
ο καλύτερος τρόπος για ζωγραφική παραμένει η ζωγραφική.... 

βότσαλα

Τι λέγαμε; 
Μα ναι! Πως και το πιο ταπεινό μέσο, 

ΕΙΝΑΙ μέσο έκφρασης. 

Σε αυτήν την παραλία δεν κουβάλησα κανένα εργαλείο χειροτεχνίας ή ζωγραφικής!

Καλύτερα! 

Κατέφυγα στα βότσαλα…