24 νήματα

Αντί για 12 και η ίδια πλέξη μακραμέ, που φαίνεται και αλλού εδώ, σφύζει γοητείας!   

Αυτό το βραχιόλι χεριού δεν πήρε πάνω από δύο ώρες…

Tι είναι δύο ώρες μπρος την αιωνιότητα;

 

          

χειμερινό βραχιόλι

 

                        








                                               Τσόχα, μαλλί, μαρκαδόροι για ύφασμα και σκελετός κομμένης λωρίδας πλαστικού μπουκαλιού (νερού). 

        Η ανακύκλωση, έξω από την εξιδανίκευση που της προσδίδει η κερδοσκοπία, υπήρξε ανέκαθεν αυθόρμητη - ενστικτώδης συμπεριφορά. 

        Γιατί λοιπόν τώρα τόσος ντόρος;

        Πουλάει το «πράσινο», εεε;

απόδραση

       Άλλο ένα προσχέδιο που αν και πλήρες στη σύλληψη του, στερείται τεχνικής αρτιότητας. Ελαιογραφία σε καμβά 25εκ*30εκ. Θα το σκάσουμε; Kαι αν ναι, για που;

 

φύση Vs πόλη

        Ελαιογραφία 20εκ*25εκ που χαρακτηρίζεται μάλλον ως προσχέδιο παρά ως ολοκληρωμένο έργο. 

          Η "πόλη" - εντούτοις - θα μπορούσε να είναι και διαφορετική. Άλλης κλίμακας και, κυρίως, άλλου πολιτισμού.

      

αερικό

           Ακρυλικά σε καμβά, 20εκ*30εκ. 
           Αυτά τα μικρά έργα, λειτουργούν θαυμάσια ως προσχέδια μεγαλυτέρων αφού το μικρό μέγεθος παρέχει εποπτεία και έλεγχο της σύνθεσης.
           Η μεγέθυνση, εάν και όταν ακολουθήσει, είναι καθαρά τεχνικό ζήτημα.

δέντρο

       

             Σαμοθρακιώτικος πλάτανος, δέντρο υπαρκτό, απέπνεε δέος και θαυμασμό. 

             Μολύβι σε καμβά 40εκ * 60εκ, το αρχαιότερο των έργων που δημοσιεύονται εδώ.  

             Σταθερή αξία, πρωταρχικό μέσο, το μολυβάκι, αυτάρκες και αυτόνομο.

με φόρα αφρική!

         Τμήμα της ελαιογραφίας, που δείξαμε εδώ, συνδιάστηκε με κολάζ και ρητίνες και έγινε μενταγιόν.
         Ένα μακρύ κολιέ 70 εκ που ίσως δεν του φαίνεται, αλλά είχε αρκετή δουλίτσα...

υγεία - κλιμτ

       Λεπτομέρεια από την ιατρική του κλιμτ, η υγεία ως μενταγιόν σε ένα μακρύ κολιέ 70 εκατοστών.

       Τώρα για ποιανού την υγεία μιλάμε, ή για τι είδους (πνευματική, σωματική, κοινωνική, ή άλλη...), θα σας γελάσω.

       Η μήπως πάνε πακέτο και ή όλα ή τίποτα;

α/προσωπογραφία

         Όχι, το "α", δεν είναι στερητικό, εξυπνοπούλια μου. 

         Στερητική είναι η μονιμότητα.

         Πάμε για άλλα. Πάντα. ..

       

             Ελαιογραφία σε καμβά 36εκ*68εκ. Λάδια, αγαπημένα, λάδια...

ξεσκαρτάρισμα

           

Να την πιάσει κανείς την (όποια) μεγαλούπολη, 
να την ταρακουνήσει...
να φύγει η σκόνη, που μαζεύτηκε..

            Μάζεμα και υπερσυσσώρευση και συγκεντρωτισμός..........

και κανά ξεσκαρτάρισμα που και που, αμήν και πότε,

            εδώ ακρυλικό, διάμετρος 30εκ.

αφρική

                Από τις πρώτες προσπάθειες στο χρώμα.... 

                Ελαιογραφία σε καμβά 40εκ*50εκ. 

                Δημιουργήθηκε ευλαβικά και έχει μέσα πολύ ψυχή, όπως όλες (ίσως) οι πρώτες φορές...

μπαλαρίνα

             Να πω την αλήθεια  Κλιμτ σκευτόμουν αρχικά....

              Εξου και τα ονειρικά διακοσμητικά σύμβολα.....

              Φόρα βγήκε...

              Ελαιογραφία σε καμβά 1μ*1μ.

break-dance

              


               Να μουνα δεκάξι και σου λέγα μετα... 
               Τώρα, μόνο να τα ζωγραφίσουμε μπορούμε
               Εν μέρει....
               Λίγο είναι; 
               Όχι είναι πολύ, πάρα πολύ η ζωγραφική και ανήκει σε όλους. 

               Ελαιογραφία σε καμβά 1μ*1μ .

δανάη

    






          Gustav Klimt, (1862 – 1918). Εδώ η δάναη του σε ενα κολιέ μεγάλου μήκους. Ωραίος ο άτιμος ο κλιμτ, πολύ ωραίος...

Και οι ινδιάνοι;

        Είναι γιατί ο αέρας βάρυνε με δύση... 

        Πολύ δύση και μας έπεσε βαριά, και δω άλλο ένα μενταγιόν βερνικωμένο με ρητίνες δύο συστατικών...  Κ ας λένε υγρό "γυαλί", χα! 

        Αλπακάς, φωτογραφίες, ρητινες... κλπ. 

        Για να λέμε και του τσαπατσούλη το δίκιο, ελαιογραφία με ελαιογραφία διαφέρει,  και "ψυχρή υάλωση" από "ψυχρή υάλωση" ομοίως...

        Αλφαδιασμένη επιφάνεια βάσης και καλή χρήση των χρόνων εφαρμογής είναι δύο πιθανές συμβουλές... Μαθαίνω απ τα λάθη μου, είναι η βασική πρώτη.

Μέρη - ξωτικά

        Άλλη μια αραπίνα με φόρα.
        Απόηχος μακρυνών ξεχασμένων φυλών... 
        Φυλών, φυγών... Θα το σκευτώ άλλη φορά...
        Ζωγράφος της εικόνας του μενταγιόν είναι η Νουβάκη Αργυρώ. 
        Η δουλειά της  http://eartists.gr/gallery/main.php?g2_itemId=7942 μου άρεσε πολύ....

Εύκολα και ωραία!

    Απλή - εύκολη - πλέξη. Αλλά εντυπωσιακή... 

      Τα άλλα μακραμέ ζηλεύω, με τους άπειρους σφιχτοδεμένους κόμπους....

      Πραγματική τέχνη! 

       Εδώ ένα βραχιολάκι για το πόδι - γνωριμία με τον απέραντο κόσμο του μακραμέ...

Μπαλόνια

            Και να που τα γήινα συνδιάζονται άψογα με φαντασιώσεις πτήσης και φυγής και με μπαλόνια ανάλαφρα και ανάλαφρα γενικά...

  Πολυμερικός πηλός, σύρμα, χάντρες, κυροκλωστή... απλά πράματα...

πατάμε και στη γη... πότε πότε...

   


      Τα καφετιο - γήινα, ομολογουμένως, δεν είναι η πρώτη μου επιλογή. 

       Ούτε όμως η τελευταία...   

       Μερικές κηροκλωστές, και λίγες - ξύλινες κυρίως- χάντρες,  για ένα φθινοπωρινό, 

μεσαίου μήκους κολιέδακι, γήινων (χα) εμφανίσεων.....